Descrición
A meirande catástrofe ecolóxica, valorada polos expertos como máis dramática ca a crise climática, produciuse practicamente sen que a sociedade a advertise. Cada ano desaparecen no mundo sete millóns de hectáreas de terra fértil, o equivalente a máis do dobre da superficie de Galicia. Todo isto ocorre malia coñecermos a grande influencia que o solo como ecosistema ten nas augas, no aire e no clima.
Nesta obra, Gerth M. Neugebauer analiza os mecanismos económicos e os instrumentos lexislativos que promoven tal degradación. Os exemplos de Alemaña, os Alpes austríacos e a costa mediterránea española deben servir para que Galicia tome nota. A acción explotadora e destrutiva do ser humano materialízase na construción sen xeito, na agricultura intensiva e na falta de saneamento industrial. Os retos socioecolóxicos aos que nos enfrontamos pasan pola necesidade de pór freo a un crecemento desmedido á custa dos nosos solos.
Un estudo da ONU predí a destrución de toda a costa do Mediterráneo para o ano 2025. Máis do 90 % de todos os solos de uso agrario do mundo son patóxenos e están sobreexplotados. Con todo, nesta grave situación ambiental, existen propostas de solución que lle dan azos á utopía dunha mudanza socioecolóxica sustentada por solos sans, básicos para a vida e a supervivencia.
Esta obra recibiu unha axuda da Secretaría Xeral de Cultura da Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria da Xunta de Galicia na convocatoria de axudas para a tradución e/ou edición do ano 2019.
Gerth M. Neugebauer
Gerth M. Neugebauer (1948) foi director de museo e docente universitario, e ten dirixido investigacións sobre a historia da paisaxe cultural e da arquitectura. Os seus dilatados estudos sobre a evolución da paisaxe do levante ibérico e dos Alpes austríacos permitíronlle coñecer en detalle a mentalidade ecolóxica e a historia dos solos de Occidente, o que queda fabulosamente reflectido nesta obra en que avoga por unha necesaria ética do solo.
